Dziurawiec

   Lecznicze właściwości dziurawca znane są od lat. Już Paracelsus uważał, że nie ma drugiego tak skutecznego leku. Jego nazwa pochodzi stąd, że na liściach znajdują się małe punkciki, które wyglądają jak dziurki. W nich właśnie gromadzi się leczniczy, aromatyczny olejek. Nazywany jest również "świętojańskim zielem" - ponieważ po raz pierwszy kwitnie około 24 czerwca (św. Jana), oraz "krewką Matki Boskiej" - bo żółte kwiatki tej rośliny roztarte w palcach wydzielają jaskrawoczerwony sok.

Proces chorobowy

Wewnątrz ciała nieustannie zachodzą wzajemne oddziaływania pomiędzy porządkiem (zdrowie), a nieporządkiem (choroba). W Ayurvedzie zdrowi jesteśmy wtedy, gdy:
- ogień trawienny (agni) jest w równowadze,
- cielesne humory (vata, pitta i kapha) są w równowadze,
- trzy produkty odpadowe (kał, mocz i pot) są wytwarzane na normalnym poziomie,
- zmysły funkcjonują normalnie, a ciało, umysł i świadomość pracują harmonijnie.


Brak równowagi może przejawić się w umyśle, w podświadomości i powodować choroby. Tłumienie lęku powoduje rozstrój vaty co może objawić się w jelicie grubym i wątrobie. Stłumiony gniew powoduje nadmiar pitty a to uwidacznia się w chorobach jelita cienkiego. Natomiast zawiść, chciwość i przwiązanie wzmaga kaphę której źródło jest w żołądku.


Czasami nierównowaga może wystąpić najpierw w ciele, a potem w umyśle i świadomości. Jedzenie lub środowisko w którym żyjemy mają właściwości podobne do tych które występują w doszach. Nadmiar vaty, pitty lub kaphy powoduje zaburzenia, które oddziałują na umysł. Nadmiar vaty powoduje lęk, depresję i nerwowość, nadmiar pitty wywołuje gniew, nienawiść i zazdrość natomiast wzmożenie kaphy objawia się zachłannością, żądzą i przywiązaniem.


Brak harmonii w tridosza powoduje wytwarzanie toksyn (ama), które krążąc w naszym krwiobiegu kumulują się w słabszych punktach i wywołują choroby.