Ogórecznik lekarski (Borago officinalis L) pochodzi z
rejonu śródziemnomorskiego.W Polsce spotykany w przydomowych ogródkach,
lub w pobliżu pasiek, ponieważ jest rośliną miododajną.
Cała roślina, dorastająca do 70 cm, pokryta jest szorstkimi włoskami. Ogórecznik posiada grube, puste w środku łodygi, owalne, lekko spiczaste liście, oraz piękne, niebieskie kwiatki. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
Zbieramy górne części pędów w początkowej fazie kwitnienia.
Skład i działanie
Roślina zawiera garbniki, saponiny, flawonoidy, śluzy, sole mineralne. W świeżej znajdziemy dużo witaminy C.
Ogórecznik działa moczopędnie, napotnie, przeciwzapalnie, uspokajająco, powlekająco.
Zastosowanie
Surowcem zielarskim są przede wszystkim kwiaty. Młode listki można dodawać do sałatek lub przygotować jak szpinak.
Odwar z suszu, ze względu na obecność śluzów podajemy przy gruźlicy, zapaleniu płuc, nieżycie górnych dróg oddechowych, w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła, oraz w nieżycie przewodu pokarmowego oraz chorobie wrzodowej. Zarówno odwar jak i napar działają moczopędnie, żłóciopędnie i odtruwająco.
Świeże ziele i sok działają nawilżająco i odżywczo na skórę. Obecność krzemionki przyspiesza regenerację tkanki przy ranach, oparzeniach, wypryskach.
Powszechnie znany jest olej z ogórecznika, bogaty w niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Stosowany zewnętrznie odmładza skórę, łagodzi podrażnienia, zaczerwienienia, pomaga w walce z trądzikiem i łojotokowym zapaleniem skóry. Regularnie spożywany obniża cholesterol i ciśnienie krwi, oraz wspomaga leczenie stwardnienia rozsianego. Działa przeciwzapalnie i przeciwalergicznie. Poprawia wygląd włosów i paznokci.
W średniowieczu podawano herbatkę z ogórecznika rycerzom, wierzono bowiem, że uczyni ich walecznymi. Anglicy natomiast do dziś popijają ten napar w stanach niepokoju, dla dodania sobie odwagi.
Napar
1 łyżkę ziela zalać 1 szklanką wrzątku i zaparzać pod przykryciem 10 minut. Odcedzić i pić między posiłkami po 1/2 szklanki.
Odwar
100 gram ziela zalać 1 litrem wody i gotować 5 minut, a następnie parzyć jeszcze 15. Stosować do okładów i przemywań.
Sok i świeże ziele
Sok można dodawać do maseczek nawilżających i regenerujących. Ziele rozcieramy z masłem (najlepiej klarowanym) i otrzymujemy maść na wypryski i drobne rany. Należy przechowywać w lodówce.
Cała roślina, dorastająca do 70 cm, pokryta jest szorstkimi włoskami. Ogórecznik posiada grube, puste w środku łodygi, owalne, lekko spiczaste liście, oraz piękne, niebieskie kwiatki. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
Zbieramy górne części pędów w początkowej fazie kwitnienia.
Skład i działanie
Roślina zawiera garbniki, saponiny, flawonoidy, śluzy, sole mineralne. W świeżej znajdziemy dużo witaminy C.
Ogórecznik działa moczopędnie, napotnie, przeciwzapalnie, uspokajająco, powlekająco.
Zastosowanie
Surowcem zielarskim są przede wszystkim kwiaty. Młode listki można dodawać do sałatek lub przygotować jak szpinak.
Odwar z suszu, ze względu na obecność śluzów podajemy przy gruźlicy, zapaleniu płuc, nieżycie górnych dróg oddechowych, w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła, oraz w nieżycie przewodu pokarmowego oraz chorobie wrzodowej. Zarówno odwar jak i napar działają moczopędnie, żłóciopędnie i odtruwająco.
Świeże ziele i sok działają nawilżająco i odżywczo na skórę. Obecność krzemionki przyspiesza regenerację tkanki przy ranach, oparzeniach, wypryskach.
Powszechnie znany jest olej z ogórecznika, bogaty w niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Stosowany zewnętrznie odmładza skórę, łagodzi podrażnienia, zaczerwienienia, pomaga w walce z trądzikiem i łojotokowym zapaleniem skóry. Regularnie spożywany obniża cholesterol i ciśnienie krwi, oraz wspomaga leczenie stwardnienia rozsianego. Działa przeciwzapalnie i przeciwalergicznie. Poprawia wygląd włosów i paznokci.
W średniowieczu podawano herbatkę z ogórecznika rycerzom, wierzono bowiem, że uczyni ich walecznymi. Anglicy natomiast do dziś popijają ten napar w stanach niepokoju, dla dodania sobie odwagi.
Napar
1 łyżkę ziela zalać 1 szklanką wrzątku i zaparzać pod przykryciem 10 minut. Odcedzić i pić między posiłkami po 1/2 szklanki.
Odwar
100 gram ziela zalać 1 litrem wody i gotować 5 minut, a następnie parzyć jeszcze 15. Stosować do okładów i przemywań.
Sok i świeże ziele
Sok można dodawać do maseczek nawilżających i regenerujących. Ziele rozcieramy z masłem (najlepiej klarowanym) i otrzymujemy maść na wypryski i drobne rany. Należy przechowywać w lodówce.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz